Dat Costa Rica een warm land is, hebben we aan den lijve ondervonden. Het warme, vochtige, tropische klimaat zorgt ervoor dat het er plekkerig warm is! Maar dat warme klimaat zorgt ook voor een gigantische hoeveelheid aan biodiversiteit… Namelijk verschillende soorten muggen, zandvlooien en andere parasieten die maar al te graag een stukje Belg willen eten. Dat zorgde bij veel mensen voor aardig verminkte kuiten en Quasimodo-achtige muggenbeten.
Als het al niet warm is door het klimaat, dan heeft Costa Rica nog iets anders in petto, namelijk een dozijn aan vulkanen! Dit is geen verassing aangezien Costa Rica aan de ring van vuur ligt (een gebied rondom de Grote Oceaan dat bekendstaat om het veelvuldig optreden van aardbevingen en vulkaanuitbarstingen, veroorzaakt door diverse subductiezones van tektonische platen). Deze vulkanen zorgden eigenlijk voor afkoeling … Wanneer we eindelijk de krater van de Irazú (3500m) gingen bezoeken, werd het kouder naar mate we hoger en hoger klommen met de bus. De Nica’s vroegen om de airco af te zetten… Geen probleem die stond reeds al 2 weken af. Op de vulkaan zelf was het een aangename 14°C, iets anders als de 35°C in de jungle. Op de vulkaan hadden we een adembenemend zicht over heel Costa Rica. Op een heldere dag is dit de enige plaats in Amerika waar je zowel de Atlantische als de Grote Oceaan kan zien.
Niet enkel de geografische omstandigheden zorgden voor een vurig warm land maar ook de mensen. Zowel de Costa Ricanen, de Nica’s als de Belgen zorgden voor een geweldige sfeer vanaf het ontbijt tot de geweldig, zwoele avondfeestjes die tot in de late uurtjes werden ingezet.
Door Tom Smeets
