“Alleen kunnen we weinig uitrichten, maar samen zijn we een vulkaan.”
In Costa Rica kan een bezoek aan een vulkaan niet ontbreken. We kiezen voor de Irazú, de eerste en enige plek waar we kou lijden in Costa Rica. Met elke meter die de bus klimt wordt de lucht kouder en ijler. Op 3300 meter moet er niet te veel inspanning nog verwacht worden.
We krijgen twee immense kraters te zien. De ene een idyllisch meer in alle tinten blauw en groen omringd door frisse flora. De ander een dor en stoffig maanlandschap. Alsof ze er lagen voor het contrast.
Alles werd bekeken uit alle hoeken, al dan niet door de lens van camera’s en gsms. We kunnen terug naar beneden om weer adem te halen.
De verwondering over het natuurgeweld zindert nog na. Als de Nicaraguaanse revolutie evenveel stenen kan verleggen, …
