“Wauw! Een schoolreis naar Costa Rica! Dat is een mooi land zeker?”
Dat is zowat de vraag die iedereen die niet meegegaan is je stelt. Ja, Costa Rica was mooi, zeker weten, maar het zien van de pracht van de natuur was uiteraard niet het hoofddoel van intercambioSO. IntercambioSO is meer dan kijken naar de mooie zichten en fauna en flora, een souvenirtje zoeken en op het strand liggen. Het gaat om een diepgaande kennismaking met een andere cultuur. Een andere cultuur echt beleven, voelen wat het is om daar te leven, activiteiten en spelletjes doen met de Nica’s om elkaar zo beter te leren kennen en vriendschappen bouwen met mensen waarvan je het op voorhand misschien niet verwacht had.
Maar uiteraard kan je niet naar zo’n prachtig land gaan, zonder ook maar iets van de mooie natuur te zien. Wij hadden het geluk om mooie wandelingen te doen in een natuurreservaat, zwemmen in de rivieren, een waterval en een vulkaan te bezoeken. Hier een klein overzichtje van het dierenrijk rondom ons.
In de periode bij onze gastgezinnen, mochten we al ervaren hoe zowat elk huis een verzameling kippen onderhoudt. Als je ze nog niet gezien had, had je ze ’s morgens bij het ontwaken zeker en vast gehoord. Maar in het dorp mochten we ook meteen onze eerste toekan zien. De eerste grote leguanen en kleine biggetjes die plots uit het niets opdoken.
In Rancho Santiago sliepen we zowat naast de runderen en de kaaimannen (gelukkig de kleinere exemplaren). In de rivier die we met de bootjes hebben bevaren zagen we schildpadden, de kaaimannen die steeds groter werden van formaat, de vogels met hun kuifje, maar ook zelfs een luiaard (of een donkere bol in de boom). Aan de ontbijttafel, onder de rancho sliepen de vleermuizen hun roes uit. ’s Avonds bij het slapengaan, moest je eerst even checken of er geen schorpioenen, kakkerlakken of padden in de kamer zaten. ’s Morgens moest je de mieren uit je koffers slaan, maar enfin, daar raakten we verrassend snel aan gewend. Elke ochtend kregen we daar ook bezoek van de knappe George (of hoe heette hij weer?).
In Las Tilapias mochten we tijdens de uitstappen en bezoeken kennismaken met een verzameling leguanen van een plaatselijke inwoner. Een andere inwoner kweekte vlinders, en in de achtertuin zagen we opnieuw een koppel toekans en een aapje. Helaas mochten we hier ook snel wennen aan de gezellige kevers en andere rare insecten in megaformaat in de douche en uiteraard de niet weg te denken muggen. Muggen, muggen, en nog eens muggen. Die zo een dikke steek achterlieten dat er een druppel bloed op je been bleef staan. En jeuken dat die deden! Maar ook dat namen we er graag bij. Die gespikkelde benen, dat heeft wel iets.
En dan hebben we nog een dier mogen bewonderen van een speciale soort: jawel, de penspony! Een specialleke, maar wa ne kèrel! 😉
Door Marijn Peeters
