Tijdens onze inleefreis naar Costa Rica hebben we veel nieuwe mensen leren kennen. We hebben met hen gepraat, verhalen uitgewisseld en vriendschappen gesloten voor het leven. Maar als je denkt dat we bijna drie weken alleen op ons luie gat hebben zitten praten, dan heb je het toch wel mis😊.
Mijn blogje gaat over onze geweldige uitstap naar een gigantisch grote waterval tijdens ons vierde verblijf in Las Tilapias (zie blog Siebe als je niet mee bent). We vertrokken redelijk op tijd met de bus, of ja wat je op tijd kan noemen met die timing van de Nica’s. Na een sfeervolle busrit met Nica’s en Belga’s, bereikten we dan eindelijk onze bestemming. Iedereen was super enthousiast, want bij zo’n waterval heb je toch je verwachtingen. Bij het uitstappen kregen we ook allemaal een zakje met fruit en een zakje met verschillende soorten sapjes mee (blijkbaar is het daar normaal om ook drankjes in zakjes te doen, want dat hebben we daar toch redelijk vaak gekregen). Waar wij uitstapten kan je “de bovenverdieping” noemen omdat we een prachtig uitzicht hadden op de omgeving en ja hoor, ook op de waterval beneden ons. Ik kan moeilijk beschrijven hoe prachtig die eerste indruk was, dus ik ga de foto’s hieronder voor me laten spreken (natuurlijk is alles 10x zo mooi in het echt, maar dan krijgen jullie toch een idee).
Na tientallen groepselfie’s met Siebe zijn selfiestick, begonnen we aan onze tocht naar de waterval en echt Jezus, ik denk dat ik nog nooit zo veel trappen in mijn leven ben afgedaald. Dat bleef maar komen, er leek echt serieus geen einde aan te komen. Eindelijk beneden hoorde je hoe krachtig die waterval wel niet was en zag je water met liters en liters naar beneden vallen. Na een mooi plaatsje op de rotsen te hebben gevonden, waagden enkelen zich (waaronder ik) in het water. 1 woord is eigenlijk genoeg om dat te beschrijven: IJSKOUD. Maar echt massa’s koud he, dat was toch wel even slikken toen we daarin gingen. Maar wel echt absoluut de moeite waard en ik heb er geen spijt van, allesbehalve zelfs. Na een tijdje begon het water te wennen en ofcourse, ons kennende, volgde er weer een sessie foto’s😊.
Na het zwemmen hebben we nog even nagenoten van het zonnetje en verbazingwekkend genoeg ook heel even van onze gsm, want hoe gek het ook klinkt, aan die waterval was wifi. Daarna zijn we met een paar terug naar boven gegaan en laten we het zo zeggen, die afdaling ging een heel stuk vlotter dan de beklimming. Dat was toch wel even een confrontatie van “hallo, conditie 0,0”.
Na dus een zeer moeizame beklimming waren we terug boven en toen zagen we het, de zevende hemel: een poepchique bar/eettent. We moesten geen twee keer nadenken. Na snel een tafeltje in beslag genomen te hebben, vroegen we de menukaart. En ja hoor, er was ander eten dan rijst en bonen!! We hadden op voorhand al gezien dat daar burgers te verkrijgen waren, maar dat leek mij gewoon te mooi om waar te zijn.We zijn bijna allemaal gegaan voor een grote hamburger met frietjes en ik had er ook een mojito bij besteld (zonder alcohol natuurlijk). We waren allemaal echt door het dolle heen omdat we wisten dat we terug eens iets gingen eten wat we kenden. Want hoezeer ik ook graag rijst eet, na meer dan een hele week niks anders te eten, was ik dat echt beu. Toen de burgers er eindelijk waren, begon iedereen te smullen en ik denk dat we daarna wel terug die rijst met bonen voor een dagje aankonden.
Door Roosje Knaepen
